بین استخوان های مفصل زانو دو بافت ضربه گیر به نام منیسک قرار دارد (مینیسک خارجی و مینیسک داخلی). در کنار عملکرد جذب ضربه، مینیسک می تواند به استخوان ران (فیمور) و استخوان ساق پا (تیبیا) کمک کند که در کنار یکدیگر به نحو مناسب قرار گیرند. این مینیسک ها همچنین به عرضه مواد مغذی به غضروف مفصل زانو کمک کرده و نقش موثر در تثبیت وضعیت زانو دارند. با بالا رفتن سن، احتمال ایجاد پارگی در مینیسک افزایش پیدا می کند. در این حالت به علت
هنگامی که همه اجزای زانو در محل خود باشند، حرکت آن ها نرم و روان خواهد بود. تا وقتی که استخوان کشکک زانو، در شیار خود قرار گرفته باشد، شما می توانید راه رفته، بدوید، بنشینید، بایستید و به راحتی حرکت کنید. با خارج شدن و انحراف کشکک زانو از محل مخصوص خود، معمولا درد و دیگر مشکلات پدید می آیند.
علت ها و دلایل
استخوان کشکک زانو، ماهیچه های جلوی ران را به استخوان ساق پا متصل می کند. با خم و راست کردن پا،
تاندون های کشکک زانو به همراه عضلات جلوی ران (یعنی عضله چهار سر ران) وظیفه صاف کردن پا را بر عهده دارند. هر چند همه افراد ممکن است به آسیب دیدگی تاندون زانو دچار شوند، اما پارگی تاندون بیشتر در بین افراد میانسالی مشاهده می شود که به انجام فعالیت هایی همچون دویدن یا ورزش های پرشی اشتغال دارند. پارگی کامل تاندون کشکک زانو یک آسیب دیدگی خاص است که می تواند باعث ناتوانی فرد شود. درمان این نوع آسیب دیدگی معمولاً به عمل جراحی برای
پا ضربدری، به حالتی گفته می شود که درآن زاویه بالای ساق پا به طرف داخل میباشد و زانوها درتماس با یکدیگر قرار می گیرند و مچ ها ازهم دور می شوند.
بسیاری ازکودکان تاسن 3سالگی دچار ساق پای خمیده هستند و علت پای ضربدری در این کودکان خم بودن ساق پا در رحم مادر است و این کودکان تاسنین 4یا 5 سالگی با کجی زانو یازانوی ضربدری مواجه هستند و درسن 6 یا 7سالگی پای آن ها صاف می شود اگرچه در برخی ازکودکان
دررفتگی کشکک زانو زمانی رخ می‌دهد که کشکک از جای طبیعی خود واقع در شیار تروکلای استخوان ران (فمور) خارج شود. غضروف مفصلی پشت کاسه زانو در نتیجه این جابه‌جایی آسیب می‌بیند و بافت نرم نگه‌دارنده کشکک در جای مناسب و اصلی نیز کشیده یا پاره می‌شود. پس از یک بار دررفتگی زانو احتمال وقوع مجدد و آسان‌تر این عارضه افزایش می‌یابد.که باید برای پیشگیری از وقوع اتفاقات بعدی هر چه سریعتر اقدام به درمان دررفتگی کشکک زانو کرد.
علائم و نشانه ها
ورم شدید، درد
حالت پرانتزی بودن پاها در بسیاری از کودکان رایج است، افرادی که زانوی پرانتزی دارند، زمان ایستادن اگر پاهای خود را جفت کنند، فاصله زیادی بین زانوها و ساق پاها ایجاد می شود. مشکل پای پرانتزی می تواند در هر دو زانو رخ دهد. اکثر کودکان در چند سال اول زندگی خود مشکل پا پرانتزی را دارند. زانو پرانتزی در کودکانی که اضافه وزن دارند شایعتر می باشد.
نوجوانان و بزرگسالان هم در بعضی موارد دارای ساق پای خمیده یا پرانتزی هستند، اما علائم زانو پرانتزی در کودکان شایعتر می باشد.
علائم و نشانه ها
مفصل‌های بدن توسط نوعی بافت موسوم به غضروف مفصلی محافظت می‌شوند؛ این بافت محکم و لاستیک مانند دو سر انتهایی استخوان‌های درون مفصل را پوشش می‌دهد. این غضروف هنگام حرکت کردن مفصل، مانع از سایش استخوان‌ها بر روی یکدیگر می‌شود و امکان لغزش یکنواخت آنها بر روی یکدیگر را فراهم می‌آورد.
غضروف داخل مفصل گاهی اوقات نرم و متلاشی می‌شود و در نتیجه عارضه کندرومالاسی (نرمی غضروف زانو) رخ می‌دهد. چون در پی‌آمد بروز این عارضه، غضروف دیگر نمی‌تواند زمان حرکت مفصل از انتهای استخوان محافظت کند،
استئوآرتریت زانو که معمولاً به عنوان آرتروز فرسایشی شناخته می شود، شرایطی است که در آن فضای بالش مانند طبیعی بین مفاصل (غضروف) دچار فرسایش می شود همانند آرتروز گردن. ضمن اینکه عوارض آرتروز گردن بسیار میباشد. هنگامی که این شرایط اتفاق می افتد، استخوان های مفاصل به یکدیگر ساییده می شوند و کمتر امکان جذب شوک های وارد شده توسط غضروف ها وجود دارد. نتیجه حاصل از این سایش می تواند درد شدید زانو، ورم زانو، سفت شدن، کاهش امکان حرکت و گاهی اوقات تشکیل استخوان اضافی در
مینیسک زانو از غضروف ساخته شده است، که مثل بالش بین استخوان ران (فمور) و استخوان ساق پا (درشت نی) عمل می‌کند. در هر مفصل زانو دو مینیسک وجود دارد که امکان آسیب دیدن و پاره شدن آن که علت درد زانو می باشد به هنگام انجام فعالیت مفصل زانو که با فشار یا چرخش همراه است، وجود دارد.
علائم
هنگامی که پارگی مینیسک زانو ایجاد می‌شود، ممکن است بیمار از ناحیه اطراف مفصل زانو صدا بشنود. پس از آسیب دیدگی، احتمالا علایم و نشانه های زیر بروز
در زانو چهار رباط اصلی وجود دارد. رباط‌ها بافت‌های فیبرمانندی هستند که استخوان‌ها را به یکدیگر متصل می‌کنند و باعث استحکام و ثبات مفصل می‌شوند. چهار رباط اصلی زانو استخوان ران را به استخوان ساق پا وصل می‌کنند، این چهار رباط عبارتند از:
رباط صلیبی قدامی یا جلویی (ACL): این رباط در مرکز زانو واقع شده است و چرخش و حرکت استخوان ساق پا به جلو را کنترل می‌کند.
رباط صلیبی خلفی یا پشتی (PCL): این رباط در پشت زانو قرار واقع شده است و حرکت استخوان ساق پا به
